Ούτε που θυμάμαι που τους συνάντησα, ούτε που διάβασα/άκουσα γι' αυτούς, ούτε καν από που ή πότε τους κατέβασα. Δεν έχει και τόση σημασία βέβαια. Οι Harlem Shakes, περί των οποίων ο λόγος, βρέθηκαν,λοιπόν, κάπου ανάμεσα στα δεκάδες αρχέια rar. Ο πρώτος τους δίσκος Technicolor Health, με ανάγκασε να τον ακούσω γιατί το εναρκτήριο κομμάτι θυμίζει σε τεράστιο βαθμό Clap Your Hands Say Yeah. Οι ίδιοι λένε ότι παίζουν κάτι ανάμεσα σε lo-fi garage rock και zouk (!). Εμένα μου άφησε την αίσθηση ενός ανέμελου indie-pop δίσκου με την ετικέτα καρφιτσωμένη πάνω του "ο,τι καλύτερο ν'ακούς όταν ξυπνάς το πρωί'' (πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι δα και δισκάρα, αλλά μπορεί να σε συντροφεύσει σίγουρα σε στιγμές ήσυχες και αποφορτισμένες!), με το Niagara Falls και τα catchy πλήκτρα σε απανωτά repeat!
....................................................................................................................................................................
Κι από την στιγμή που είδα το Χορεύοντας στο Σκοτάδι κάθε φορά που διαβάζω ή ακούω για τους καταρράκτες του Νιαγάρα πάντα θυμάμαι εκείνο τον συγκλονιστικό διάλογο της Bjork με συνάδελφο της, στη φάση που άρχισε να καταλαβαίνει ότι έχανε το φως της, δίπλα στις γραμμές του τρένου:
-You haven't seen elephants, kings of Peru!
-I'm happy to say I had better to do.
-What about China?Have you seen the Great Wall?
-All walls are great, if the roof doesn't fall!
-And the man you will marry?The home you will share?
-To be honest, I really don't care...
-You've never been to Niagara Falls!
-I have seen water, it's water,that's all...
